Faksimile 0898 | Seite 890
keifeln
Kēīfeln, intr. (haben): kleinlich keifen (ſ. d.),
vgl.: Wer um ſich hadert, ſich keipelt, ſich ſchlägt. Bech-
ſtein Deutſch. Dichterb. (1854) 48.