Faksimile 0385 | Seite 377
eselhaft Eselhaftigkeit
Eſelhaft, a. (~igkeit, f.; –en): in der Art eines
Eſels, grob, plump, dumm ꝛc.: Jene hündiſche, e–e Kri-
tik. L. 7, 198; Sein e–er Oheim. Tieck A. 1, 160; Sein
[des Eſels] e–es Wohlbehagen. W. 23, 163 ꝛc., vgl.: Ant-
wortet recht eſelmäßig. G. 28, 175.