Faksimile 0385 | Seite 377
eselhaft Eselhaftigkeit
Eselhaft, a. (~igkeit, f.; –en):
in der Art eines Esels, grob, plump, dumm etc.: Jene hündische, e–e Kritik. L. 7, 198; Sein e–er Oheim. Tieck A. 1, 160; Sein [des Esels] e–es Wohlbehagen. W. 23, 163 etc., vgl.: Antwortet recht eselmäßig. G. 28, 175.