Faksimile 0698 | Seite 1520
wehrbar Wehrd Wehre
Wêhrbar, a.:
1) eine Wehr tragend; im Stande, sich zu wehren; mannhaft im Kampfe; wehrhaft (s. d.): W–er Held (Keller gH. 3, 265); W–e Mannschaft (Jahn V. 313; DMus. 14, 1, 740) etc.
2) was sich wehren (s. d. u. Zsstzgn.) lässt: Kaum ab-w–e Wespenschwärme; Der nichtleicht ver-w–e Eintritt etc.
Wêhrd: s. Werder, Anm. 1. Wêhre, f.; –n:
s. Wehr II.