Faksimile 0962 | Seite 954
Knetbar Knetel
Knêt~bar, a: ſo beſchaffen, daß es geknetet wer-
den kann: Weiche k–e Maſſe. Gutzkow 3, 197; Karmarſch
2, 831 ꝛc. ~el: ſ. Knödel.