Faksimile 0673 | Seite 665
halmen
Hálmen: 1) intr. (haben): mundartl.: Halme
beim Mähen ſtehen laſſen. 2) tr. nur in Zſſtzg.
(vgl. Halmig) wie: Be-: mit Halmen bekleiden:
Wird der Grund ſich bald b. Salis 104; Auf zartbehalmtem
Plan. 124. Ent-: der Halme entkleiden: Von ent-
halmten Triften. Grün Sch. 166.