Faksimile 0370 | Seite 362
Faksimile 0370 | Seite 362
eklig Ekelig Ek(e)ligkeit
Ek(e)lig, a. (~keit, f.; 0): ekel 1 und (ſeltner) 2:
Ein e–es Mutterſöhnchen. Chamiſſo 5, 87; Nichts iſt e–er, |
als wenn die Armuth in die Kunſt hineinpfuſcht. Oehlen-
ſchläger Correggio ꝛc. Mundartl.: So wird de
Stecknitzfahrer e. [unangenehm, grob]. Wilkomm Wald
260.