Faksimile 0278 | Seite 270
däuig
Dǟūig, a.: (veralt.) verdaulich, ſ. L. 11, 322;
Leicht d. Ryff Sp. 37a; 76a; Hart-d. 64a; Un-d–e
Speis. 34b u. o.; in Zſſtzg. auch aktiv, verdauend,
z. B.: Zwei-d., ſ. „Dauen“ Anm. und Daulich.