Faksimile 0176 | Seite 168
Blinzlich ~ling ~lingen Blinzlings
Blinz~lich, ~ling(en), ~lings, ad.: blinzend,
blindlings, z.B.: Luther SW. 63, 278 ꝛc., ſ. Grimm 2,
131; Stalder 1, 185.