Faksimile 0176 | Seite 168
Blinzlich ~ling ~lingen Blinzlings
Blinz~lich, ~ling(en~ling(en), ~lings, ad.:
blinzend, blindlings, z.B.: Luther SW. 63, 278 etc., s. Grimm 2, 131; Stalder 1, 185.