Faksimile 1025 | Seite 1017
Krater
* Krāt~er (gr.), m., –s; uv. (-ēre); -: der Becher
(ſ. d. 3, z. B. G. 16, 86), der becherförmige Schlund,
nam. eines Vulkans: Die Mündungen aller vulkaniſchen
Schlünde oder K–e. Burmeiſter gB. 1, 50; Erhebungs-K.
Humboldt K. 1, 235; 251; Aufbruch-K. Volger EE. 300 ꝛc.
Zuw. übertr. auf Etwas von ähnl. Form. G. 23, 40.