Faksimile 0970 | Seite 962
Knubben knubbern knubbig Knubb-S
Knúbb~en, m., –s; uv.: Knorren (ſ. d.), auch
„Knuppen“. L. Nath. 2, 5. ~ern, tr. und intr.
(haben): knabbern (ſ. d., Anm.). ~ig, a.. knor-
rig, klotzig, nam. übertr.: Das koſtet k. viel Geld ꝛc.
~S, m., –es; –e: Knirps (ſ. d.) und Knups.