Faksimile 0862 | Seite 854
Kalmäuser Kalmei Kalmen Kalmieren Kalmink Kalmte Kalmuck Kalmus
Kálm~ǟūſer ꝛc.: ſ. Ka(h)l-Mäuſer. ~ēī ꝛc.:
ſ. Klamei. ~en, ~īēren: ſ. Kalm. ~ink: ſ.
Kalmank. ~te: ſ. Kalm. ~úck, m., –s; –s:
langhaariges dickes Wollenzeug (nach der Ähnlichkeit
mit dem Zeug zu den Mänteln der Kalmücken): In
einem ſchlechten grünen K.-Flauſch. Herz 234. ~us (lat.),
m., Uv., –ſes; uv., –ſe; -: K., aus dem gemißdeuteten
Calamus aromaticus entſtellt, die würzhafte Ackerwurz,
Magenwurz, Acorus. V. 1, 187; Eingemachter, überzogner
K., die eingezuckerte Wurzel ꝛc.; Falſcher K., Iris pseu-
dacorus, Waſſerlilie.