Faksimile 0662 | Seite 654
haderhaft Haderhaftig Haderhaft(igigkeit
Hāderhaft(ig), a. (~igkeit, f.): zänkiſch, zum
Hadern geneigt. 1. Tim. 3, 3; Mattheſius Luther 204a.
Bei Pictorius: Häderig, auch: Hederig ꝛc. (Spate), wel-
ches aber auch bed.: in Hadern, zerlumpt.