Faksimile 0626 | Seite 618
Grapen
Grāpen, m., –s; uv.: Topf oder Tiegel aus ge-
goßnem Eiſen oder Erz. Grube Geogr. 3, 65.
Anm. S. Brem. Wörterb. 1, 535; Schütze Holſt. 2, 62;
Friſch 1, 375a, auch in der Form Grope, vgl.: Zubricht
der Mann Gropen, ſo zubricht das Weib Krüge. Schottel
1142b ꝛc., ahd. griupo von ga–raupjan, röſten, vgl.
Griebe, Graupe.