Faksimile 0550 | Seite 542
garnen
I. Gárnen, a.: aus Garn: Von des Rads g–em
Schwunge gezuckt. V. Ländl. 2, 421 ꝛc., in Zſſtzg. zuw.
ohne „en“ (vgl. roſenfarb ꝛc.), z. B.: In kamelgarner
Weſte. Gutzkow Zaubr. 3, 317.