Faksimile 0375 | Seite 367
Endling Endnis Endoss-End Ends Vollends
End~ling, m., –(e)s; –e: Endſilbe. Jahn M. 45.
~nis, f.; –ſe: Ende: Eskommt des Bangens E. Geibel
Jun. 113, bei Kl. ſtatt Kaſus (ſ. d., vgl. Endung), u.
zwar der Reihe nach: Stamm-, Kürz-, Zweck-, Wirk-E.
für Nominativ ꝛc. *Endoſſ~ ꝛc.: ſ. Jndoſſ– ꝛc.
Ends: in Der-E.; Des-E.: ſ. Ende 1a und 2g.
Vollends: ſ. unter V.