Faksimile 0375 | Seite 367
Endling Endnis Endoss-End Ends Vollends
End~ling, m., –(e)s; –e:
Endsilbe. Jahn M. 45.
~nis, f.; –se:
Ende: Eskommt des Bangens E. Geibel Jun. 113, bei Kl. statt Kasus (s. d., vgl. Endung), u. zwar der Reihe nach: Stamm-, Kürz-, Zweck-, Wirk-E. für Nominativ etc.
*Endoss~ etc.:
s. Jndoss– etc.
Ends: in Der-E.; Des-E.:
s. Ende 1a und 2g.
Vollends: s. unter V.