Faksimile 0298 | Seite 290
Diana
* Diān~a, f.; –s, -ens; –s, -en: 1) lat. (Myth.),
die Göttin der Jagd, des Monds, der Keuſchh. ꝛc.:
Ap. 19, 24 ff: Der ſtrengen D., der Freundin der Jagden.
Sch. 497a u. o; daher auch oft als Hundename ꝛc.
2) ſpan. (von lat. dies, Tag), die Wecktrommel, Re-
veille, Tagwache: Die D. ſchlagen. Bobrick 237a.
Anm. Scherzh. Fortbildung v. 1: Was man Majeſtät |
Dianenſchaft, Junonität | benamſet. W. 10, 214.