Faksimile 0253 | Seite 245
Burgig Bürgig Burgigisch Burgigin burglich burglich Burgigkeit Burgschaft
Búrgig, b.:
mit Burgen versehen, nam. in Zsstzg., z. B.: Hundert-, Viel-b. etc.
Bürgig, ~isch: s. (ge)birgig etc. ~in: s. Bürge. Búrglich, a.:
auf Burgen bezüglich, z. B.: B–en Bau thun. Landau Ritterges. 104; s. auch bürgerlich, Anm.
Bǘrglich, a. (~keit, f.):
auf Bürgen bezüglich.
Búrgschaft, f.; –en (schwzr.):
Bürgerschaft [2]. Kohl A. 1, 227. -