Faksimile 0198 | Seite 190
Borst
Bórſt, m., –es; –e; Börſte; Börſtchen, lein:
1) (von berſten) Sprung, Riß: Ein B., ein Leck. V. Sh.
1, 6; 99; Börſte und Löcher, wo überflüſſiger Schmuck iſt.
Möſer Ph. 4, 50 ꝛc.; auch Borſte, f.; –n: Der Ring,
ſo er eine Borſten oder Ritz kriegt ... und wo die Glocke an
einem Ort berſtet. Luther 8, 180a. 2) = Borſte (2):
Mit dem B. der Wimpern. Schubart 2, 47. Früher auch
n., mit der Mz. er (Benecke 1, 222b); Igelpörſter
HSachs 1, 334a ꝛc.