Faksimile 0179 | Seite 171
blödlich Blödlichkeit
Blȫdlich, a. (~keit, f.; –en): = blöde (ſelten
z.B. Luther 2, 297b), ſo auchZſſtzg. (ſ. blöden), z.B.:
Sag es unerblödlich, ohne zu erblöden. Rückert Mak.
2, 195.