Faksimile 0179 | Seite 171
blödlich Blödlichkeit
Blȫdlich, a. (~keit, f.; –en):
= blöde (selten z.B. Luther 2, 297b), so auchZsstzg. (s. blöden), z.B.: Sag es unerblödlich, ohne zu erblöden. Rückert Mak. 2, 195.