Faksimile 0072 | Seite 64
Baccalaurcus
* Baccalāūrc~us, m., uv., (-i); –ſe, (-i): Ge-
lehrter des niedrigſten akademiſchen Grads, der das
ſogenannte Baccalaureāt erlangt hat (veralt.):
Ein teutſcher B. [grober Tölpel]. Frank Spr. 2, 49b.