Faksimile 0072 | Seite 64
Baccalaurcus
* Baccalāūrc~us, m., uv., (-i); –se, (-i):
Gelehrter des niedrigsten akademischen Grads, der das sogenannte Baccalaureāt erlangt hat (veralt.): Ein teutscher B. [grober Tölpel]. Frank Spr. 2, 49b.