Faksimile 0501 | Seite 1323
Tiare Tibet Tibie
* Tiāre (gr.-lat.), f.; –n:
Art morgenländischer Kopfbund. Rückert BE. 277 (vgl.: Mit purpurstrahlendem Turban. V. Ov. 2, 210, im Urtert: purpureis .. tiaris; bei G. 1, 240: ein phrygischer Bund); heute nam. von der päpstl. Krone. Cham. 3, 321 etc., auch in ganz lat. Form: Tiar a.
Tībet: s. Thibet. Tībi~e (lat.), f.; –n:
Art Klarinett der Alten (s. Guhl 1, 228); V. H. 2, 369 etc.; Opfer-T–n. Ländl. 3, 348 etc.