Faksimile 0180 | Seite 172
blößig Blößlich Blößling
Blȫß~ig, ~lich, a.:
veralt. u. mundartl. = bloß (s. d. 1 u. vgl. L. 5, 310).
~ling, m., –(e)s; –e:
s. Blöße 4.