Faksimile 0609 | Seite 601
Glöckel glöckeln
Glöckel, m., –s; uv.: Glockenklöppel, ſ. Glocke,
Anm. ~n: 1) intr. (haben): mit kleinen Glocken
läuten, bimmeln (ſ. d. u. Zſſtzg.): Hinter der Herde, die
weithin glöckelt und klingt. Grube Geogr. 3, 349. An-:
ſ. anklöpfeln. Schm. 2, 362, vgl. klöppeln 2. 2) tr.:
glocken. Stalder 1, 455.