Faksimile 0078 | Seite 70
Bakel
Bākel, m., –s; uv.: vom lat. baculus, Stock,
zumal des Schulmeiſters (vgl. Bengel ꝛc.): Während
ich den B. der Vergeltung ſchwang. Gutzkow 3, 86; U. v.
Merk Er ſich, Meiſter B. Auerbach Leb. 2, 216 [verächtliche
Bez. des Schulmeiſters]. Die Allmacht des Schul-B–s.
207; JP. 21, 153; V. Ant. 2, 133 u. v.