Faksimile 0027 | Seite 19
Ähre
II. Ähre, (mundartl.) f.; –n: Flur [ſ. d.]: Der
himmliſchen Ä. Bewohner. Kl.; Auerbach D. 1, 314.
Anm. Auch m., m. Nbnf. Ehrm, Öhrmn. (Stalder); Eh-
ren, Öhren m. Schmeller: Er ſchlich über den Öhrn. Kurz
Sonn. 48; 98; Draußen im Öhrn. Sch. 131a ꝛc.; Haus-
äre, f. Friſch 1, 33a; 428; Hausäre m. Spate; Aus dem
Hausäre. König Kl. 3, 7; 10; Im Hausöhre. Alexis Pit.
22, 192. Vrwdt. lat. area, frz. aire.